ในวันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ.1997 ดาวเทียมแคสสินี่-ฮอยเก็นส์ ได้ออกเดินทางไปสู่ดาวเสาร์และดวงจันทร์บริวารที่ใหญ่ที่สุดของมันที่ชื่อว่า ไททัน
15 ตุลาคม ค.ศ.1997
หลังจากเกือบทศวรรษของความพยายามทางด้านวิศวกรรมและการออกแบบ ในที่สุด ดาวเทียมนี้ก็ออกนอกการดูแลของนักวิทยาศาสตร์
หลังจากเดินทางมาเป็นเวลาเจ็ดปีด้วยระยะทางมากกว่า 1 พันล้านกิโลเมตร ดาวเทียมนี้ก็พบกับภารกิจที่ต้องใช้ความพยายามอย่างสูง
เพื่อที่จะปล่อยเครื่องตรวจวัดฮอยเก็นส์ ดาวเทียมแคสสินี่ จะต้องเข้าใกล้ดาวเสาร์มากพอที่จะเข้าสู่วงโคจรของมัน
และจะทำเช่นนั้นสำเร็จก็ต่อเมื่อดาวเทียมสามารถบินผ่านวงแหวนของดาวเสาร์
ภายในวงแหวน วัตถุประกอบด้วยหินแข็งและน้ำแข็งจำนวนหลายพันล้าน กำลังเดินทางด้วยอัตราเร็วพอๆ กับอัตราเร็วเสียง
“ดอปเพลอร์ราบลงแล้ว”
พวกเขาทำสำเร็จ
ดาวเทียมเข้าสู่วงโคจรรอบๆ ดาวเคราะห์อย่างปลอดภัยและพร้อมแล้วสำหรับงานส่วนสุดท้าย
25 ธันวาคม ค.ศ.2004
ในวันคริสต์มาส ปีค.ศ.2004 เครื่องตรวจวัดฮอยเก็นส์ ก็ถูกปล่อยออกจากดาวเทียมแคสสินี่ และใช้เวลา 20 วันต่อจากนั้น ในการเข้าสู่ชั้นบรรยากาศของไททัน
เมื่อรอดพ้นจากอัตราเร็วและที่อุณหภูมิที่ร้อนแรง ร่มชูชีพก็เปิดออกและส่วนที่อันตรายที่สุด ในภารกิจของเครื่องตรวจวัดฮอยเก็นส์ก็จบลงด้วยดี
เครื่องมือในส่วนล่างสุดของเครื่องตรวจวัด พร้อมที่จะสำรวจพื้นผิวในทันทีที่ลงแตะพื้น
ศาสตราจารย์จอห์น ซาร์เนคคี มหาวิทยาลัยโอเพ่น …
Please log in to view and download the complete transcript.